بسم الله الرحمن الرحيم
جلسه اخلاق مدرسه امام صادق عليه السلام پايه هاي 4-5-6
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها[1]
رستگارى از آن كسى است كه نفس خويش را تربيت كند و رشد و نمو دهد، و از آلودگى به خلق و خوى شيطانى و گناه و عصيان و كفر پاك سازد و در حقيقت مساله اصلى زندگى انسان نيز همين” تزكيه” است، كه اگر باشد سعادتمند است و الا بدبخت و بينوا.
تربيت فرزند از ديدگاه آيات و روايات
استاد معظم ابتدا اشاره فرمودن به اینکه دین اسلام برای تربیت انسان از بد تولد تا مرگ انسان برنامه دارد، برای اهمیت تربیت به چهار روایت از معصومین علیه السلام اشاره فرمودند:
الإمام الصادق عليه السلام فيما وَعَظَ لُقمانُ ابنَهُ : يا بُنَيَّ ، إن تَأَدَّبتَ صَغيراً انتَفَعتَ بِه كَبيراً ،
امام صادق عليه السلام در بيان موعظه لقمان عليه السلام به پسرش : اى پسرم! اگر در كودكى ادب آموختى، در بزرگى سودش را مى بری.
ايشان فرمودند: دوران تربیت کودک را پیشوایان اسلام، به سه دوره ی هفت ساله تقسیم کرده اند.
عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ يُؤَدَّبُ سَبْعاً وَ الْزِمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنِينَ فَإِنْ فَلَحَ وَ إِلَّا فَلَا خَيْرَ فِيه؛[2]
بگذار فرزند تا هفت سالگی بازی کند، و در هفت سال دوم او را پرورش و تأدیب کن، و در هفت سال سوم خود را بیشتر به او ملزم کن – یعنی بیشتر مواظبش باش – اگر اصلاح و رستگار شد چه بهتر، وگرنه پس از آن هیچ فایده ای ندارد.
امام على عليه السلام :نَّما قَلبُ الحَدَثِ كَالارضِ الخاليَةِ ما اُلقىَ فيها مِن شَىْ ءٍ قَبِلَتهُ؛ دل نوجوان مانند زمين آماده است كه هر بذرى در آن افشانده شود، مى پذيرد.[3]
استاد بزرگوار در بيان اهميت ادب گفت: اميرالمومنين علیه السلام فرمودند: عاقل از ادب بهره مي برد (يعني ادب پذير است) و چهارپايان موعظه نميپذيرند مگر با چوب!!!
[2]– کافی ج6، ص48
[3]– نهج البلاغه(صبحی صالح) ص393 ، نامه 31 – تحف العقول ص70
ثبت دیدگاه