موضوع ازدواج

معيار كلي براي ازدواج طلبه

نظرتان در مورد ازدواج طلاب چيست ؟ به صورت كلي آيا معياري در اين زمينه داريد ؟

اصل ازدواج علاوه بر مشروعيت آن در كتاب و سنت ، امري عقلايي است . آيات كريمه ي قرآن و احاديث فراواني از معصومين عليهم السلام در ترغيب به نكاح وارد شده است . اما نسبت به طلبه يك نظر تفصيلي دارم كه به قرار زير است :

1 . اگر طلبه در شرايطي واقع شده كه غير از ازدواج ، براي تزكيه و پرهيز از معصيت راهي ندارد ، من به اين عده مي گويم : درس خواندن براي شما حداكثر واجب كفايي است ، اگر نمي تواني درس بخواني ، لا اقل ديانت خود را حفظ كن و اگر لازمه ي ازدواج اين است كه طلبگي را ترك كني ، ترك كن و با ازدواج تقواي خويش را حفظ نما .

2 . اما اگر در اين حد ضرورت نداشته باشد ، طوري كه اگر ازدواج نكند ، حداكثر در سختي خواهد افتاد اين عده سه نوع هستند :

الف . اگر از نظر معاش تامين هستند حال يا از حمايت هاي خانواده برخوردارند و يا خودشان اندوخته اي دارند ، به آن ها مي گويم كه ازدواج براي شما مانعي ندارد .

ب . ممكن است از لحاظ مالي تامين نباشد ، اما يك روحيه ي توكل قوي در او باشد و بتواند در مقابل كمبود ها و مشكلات ايستادگي كند . به آيات شريفه ي ذيل واقعا ايمان داشته باشد :‌ « و من يتوكل علي الله فهو حسبه » « و الله خير الرازقين » . به اين شخص هم مي گويم ازدواج بكن . خداوند ان شاء الله تو را اداره خواهد كرد . آيه ي شريفه مي فرمايد:

« وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى مِنْكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ » 1

اغناء هم از راه هاي گوناگوني صورت مي پذيرد ؛ براي يك عده من حيث لا يحتسب است و در روايت شريفه اي وارد شده كه خداوند روزي طالب علم را بالخصوص تضمين كرده است ؛ چرا كه طالب علم به همه چيز پشت پا زده و سرمايه ي عمر و جواني اش رابراي تحصيل علوم ديني صرف كرده ، خداوند نيز مسلماً من حيث لا يحتسب از او حمايت خواهد نمود .

ج. يك عده هم هستند كه نه از نظر معاش تامين اند و نه آن روحيه ي توكل را در حد مطلوبي دارند . سعي ما اين است كه چنين اشخاصي را از ازدواج منصرف كنيم .متاسفانه اين عده با چيدن صغري و كبري ، ازدواج را براي خودشان واجب مي كنند و پس از ازدواج با مشكلات و سختي هاي فراواني رو به رو مي شوند و گاهي به زمين و زمان بدبين شده و در ا ين راه عزت نفسشان را از دست مي دهند .

3. اگر ازدواج نه در حد وجوب است و نه طوري است كه ازدواج نكردن مايه ي عسرو حرج بوده باشد ، نظرم چنين است : مادامي كه سطوح عاليه تمام نشده ازدواج نكند . حتي برخي از بزرگان مي گويند : مادامي كه طلبه مجتهد و اهل نظر نشده است ، ازدواج نكند . بنده هم مي گويم : اقلا تا وقتي كه رسائل و مكاسب را تمام نكرده است ، ازدواج نكند .

بنده عملا و قولا در مورد ازدواج چنين نظري دارم ؛ اگر كسي بامن مشورت كند يا متوجه بشوم كه مي خواهد ازدواج بكند ، اين مطالب را به او مي گويم . خداوند متعال فكر ما را به صراط مستقيم و صراط حقيقت بيشتر هدايت بفرمايد .

1. نور / 32 .