نهج البلاغه ( باترجمه وشرح استاد صدرکریمی)

خطبه ها
( خطبه ۱ ) خطبه در ابتدای‌ آفرینش آسمان و زمین و آدم
( خطبه ۲ ) خطبه پس از بازگشت از صفّین
( خطبه ۳ ) خطبه معروف به شِقشِقیّه
( خطبه ۴ ) خطبه بعد از کشته شدن طلحه و زبیر
( خطبه ۵ ) خطبه بعد از وفات پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله) در خطاب به عباس و ابوسفیان
( خطبه ۶ ) خطبه هنگامی‌ که از او خواستند طلحه و زبیر را دنبال نکند
( خطبه ۷ ) خطبه مریدان شیطان را مذمت می‌ نماید
( خطبه ۸ ) خطبه برای‌ برگرداندن زبیر به بیعت
( خطبه ۹ ) خطبه در وصف خود و دشمنانش در جمل
( خطبه ۱۰ ) خطبه در تحریک شیطان نسبت به اهل جمل و عواقب وخیم آن
( خطبه ۱۱ ) خطبه وقتی که در نبرد جمل پرچم را بهدست فرزندش محمّد حنفیه داد
( خطبه ۱۲ ) خطبه وقتی‌ که در نبرد جمل پیروز شد
( خطبه ۱۳ ) خطبه در نکوهش بصره و اهل آن پس از نبرد جمل
( خطبه ۱۴ ) خطبه در همین موضوع (بصره و مردم آن)
( خطبه ۱۵ ) خطبه در رابطه با برگرداندن املاک بیت المال
( خطبه ۱۶ ) خطبه هنگامی‌ که در مدینه با او بیعت شد
( خطبه ۱۷ ) خطبه درباره کسی‌که در میان مردم عهدهدار منصب قضاوت شود
( خطبه ۱۸ ) خطبه در نکوهش اختلاف علما در فتاوی‌
( خطبه ۱۹ ) خطبه به اشعث بن قیس
( خطبه ۲۰ ) خطبه در بیداری‌ از غفلت و توجه به حضرت حق
( خطبه ۲۱ ) خطبه در توجه به قیامت
( خطبه ۲۲ ) خطبه هنگامی‌ که خبر بیعت شکنان جمل به حضرتش رسید
( خطبه ۲۳ ) خطبه در دلداری‌ به تهیدستان و تأدیب ثروتمندان
( خطبه ۲۴ ) خطبه در جنگ با مخالفان
( خطبه ۲۵ ) خطبه وقتی‌ به او خبر رسید که ارتش معاویه به شهرها دستاندازی‌ کرده اند
( خطبه ۲۶ ) خطبه در وصف حال مردم جاهلی‌ و دوران سکوت خود
( خطبه ۲۷ ) خطبه در نکوهش اصحاب از نرفتن به جهاد
( خطبه ۲۸ ) خطبه در بی‌وفایی‌ دنیا و توجه به آخرت
( خطبه ۲۹ ) خطبه پس از برنامه حکمین و تاخت و تاز ضحّاک بن قیس
( خطبه ۳۰ ) خطبه درباره قتل عثمان
( خطبه ۳۱ ) خطبه قبل از جنگ جمل
( خطبه ۳۲ ) خطبه در نکوهش زمان خود
( خطبه ۳۳ ) خطبه به هنگام خروجش برای‌ جنگ با اهل بصره
( خطبه ۳۴ ) خطبه در تحریک مردم برای‌ جنگ با شامیان
( خطبه ۳۵ ) خطبه بعد از جریان حکمیت
( خطبه ۳۶ ) خطبه در ترساندن اهل نهروان
( خطبه ۳۷ ) خطبه در ذکر فضائل خود
( خطبه ۳۸ ) خطبه در تعریف شبهه
( خطبه ۳۹ ) خطبه در نکوهش یاران، و دعوت به جهاد
( خطبه ۴۰ ) خطبه زمانی‌ که شنید خوارج نهروان می‌گویند: لا حُکْمُ اِلاّ لِلّه
( خطبه ۴۱ ) خطبه در تحذیر از مکر و حیله
( خطبه ۴۲ ) خطبه در نکوهش آرزوی‌ دراز و پیروزی‌ از هوای‌ نفس
( خطبه ۴۳ ) خطبه پس از آنکه جریر بن عبداللّه بَجَلی‌ را برای‌ بیعت گرفتن از معاویه فرستاد
( خطبه ۴۴ ) خطبه وقتی‌ که مصلقه بن هُبَیره شیبانی‌ به سوی‌ معاویه فرار کرد
( خطبه ۴۵ ) خطبه در روز فطر در نکوهش دنیا
( خطبه ۴۶ ) خطبه وقتی‌ که برای‌ حرکت به شام تصمیم گرفت
( خطبه ۴۷ ) خطبه درباره کوفه
( خطبه ۴۸ ) خطبه زمان رفتن به سوی‌ شام
( خطبه ۴۹ ) خطبه در توحید الهی‌
( خطبه ۵۰ ) خطبه در بیان فتنه
( خطبه ۵۱ ) خطبه زمانی‌ که ارتش معاویه در جنگ صفین آب را بر یاران آنحضرت بست
( خطبه ۵۲ ) خطبه در بی‌وفایی‌ دنیا
( خطبه ۵۳ ) خطبه در مسأله بیعت
( خطبه ۵۴ ) خطبه وقتی‌که به نظر یارانش در اجازه برای‌ آغاز جنگ صفّین تأخیر نمود
( خطبه ۵۵ ) خطبه در مقایسه یاران پیامبر با یاران خود
( خطبه ۵۶ ) خطبه در وصف معاویه
( خطبه ۵۷ ) خطبه در خطاب به خوارج نهروان
( خطبه ۵۸ ) خطبه زمانی‌ که عزم بر جنگ خوارج داشت
( خطبه ۵۹ ) خطبه وقتی‌ که خوارج به قتل رسیدند
( خطبه ۶۰ ) خطبه درباره خوارج
( خطبه ۶۱ ) خطبه زمانی‌ که او را از ترور ترساندند
( خطبه ۶۲ ) خطبه در نکوهش دنیا
( خطبه ۶۳ ) خطبه در تشویق به عمل صالح
( خطبه ۶۴ ) خطبه در توحید الهی‌
( خطبه ۶۵ ) خطبه در آداب جنگ
( خطبه ۶۶ ) خطبه در حق انصار
( خطبه ۶۷ ) خطبه وقتی‌ که امارت مصر را به محمد بن ابوبکر واگذاشت
( خطبه ۶۸ ) خطبه در سرزنش اصحاب سست پیمان خود
( خطبه ۶۹ ) خطبه سحرگاه روزی‌ که ضربت به فرق مبارکش رسید
( خطبه ۷۰ ) خطبه در سرزنش اهل عراق
( خطبه ۷۱ ) خطبه در آن درود فرستادن به پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله) را تعلیم می‌دهد
( خطبه ۷۲ ) خطبه در بصره درباره مروان بن حَکَم
( خطبه ۷۳ ) خطبه زمانی‌ که شورای‌ خلافت قصد بیعت با عثمان کرد
( خطبه ۷۴ ) خطبه زمانی‌ که شنید بنی‌امیّه او را متهم به قتل عثمان می‌کنند
( خطبه ۷۵ ) خطبه در تشویق به عمل صالح
( خطبه ۷۶ ) خطبه هنگامی‌که سعید بن عاص حق او را بازداشت
( خطبه ۷۷ ) خطبه از دعاهای‌ آنحضرت
( خطبه ۷۸ ) خطبه وقتی‌ که قصد حرکت به سوی‌ خوارج نمود
( خطبه ۷۹ ) خطبه پس از پایان جنگ جمل در مذمّت زنان
( خطبه ۸۰ ) خطبه درباره زهد
( خطبه ۸۱ ) خطبه در وصف دنیا
( خطبه ۸۲ ) خطبه موسوم به «غرّاء» که از خطبههای‌ اعجابانگیز اوست
( خطبه ۸۳ ) خطبه درباره عمروعاص
( خطبه ۸۴ ) خطبه در صفات خداوند
( خطبه ۸۵ ) خطبه در توحید الهی‌ و سفارش به تقوا و مشورت
( خطبه ۸۶ ) خطبه در وصف پرهیزکاران و فاسقان و مقام خاندان نبوت
( خطبه ۸۷ ) خطبه در بیان هلاکت مردم
( خطبه ۸۸ ) خطبه در حال مردم پیش از بعثت و پس از آن
( خطبه ۸۹ ) خطبه در توحید الهی‌ و پند و اندرز
( خطبه ۹۰ ) خطبه معروف به خطبه اشباح
( خطبه ۹۱ ) خطبه به هنگامی‌ که مردم پس از کشته شدن عثمان خواستند با او بیعت کنند
( خطبه ۹۲ ) خطبه در بیان فضل و علم خود، و خبر از فتنه بنی‌امیه
( خطبه ۹۳ ) خطبه در فضل رسول اکرم(صلی‌ الله علیه وآله) و پند و اندرز
( خطبه ۹۴ ) خطبه در حال مردم هنگام بعثت پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله)
( خطبه ۹۵ ) خطبه درباره پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله)
( خطبه ۹۶ ) خطبه در مقایسه یاران خود با یاران رسول خدا(صلی‌ الله علیه وآله)
( خطبه ۹۷ ) خطبه در ستم بنی‌امیّه
( خطبه ۹۸ ) خطبه در گریز از دنیا
( خطبه ۹۹ ) خطبه درباره پیامبر و خاندان او
( خطبه ۱۰۰ ) خطبه مشتمل بر خبر از حوادث ناگوار
( خطبه ۱۰۱ ) خطبه در زمینه سختی‌ها
( خطبه ۱۰۲ ) خطبه در تشویق به زهد
( خطبه ۱۰۳ ) خطبه درباره پیامبر و فضیلت خویش
( خطبه ۱۰۴ ) خطبه در وصف پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله) و تهدید بنی‌امیّه و پند به مردم
( خطبه ۱۰۵ ) خطبه در زمینه برتری‌ اسلام، و توصیف پیامبر اکرم، آنگاه توبیخ اصحاب
( خطبه ۱۰۶ ) خطبه در یکی‌ از ایّام صفّین
( خطبه ۱۰۷ ) خطبه در پیشگویی‌ از حوادث آینده
( خطبه ۱۰۸ ) خطبه درباره قدرت خداوند و حوادث مرگ و قیامت
( خطبه ۱۰۹ ) خطبه چیزی‌ که متوسلان به خداوند پاک و بزرگ به آن توسل جستند
( خطبه ۱۱۰ ) خطبه در نکوهش دنیا
( خطبه ۱۱۱ ) خطبه درباره ملکالموت و قبض روح مردم
( خطبه ۱۱۲ ) خطبه در نکوهش دنیا
( خطبه ۱۱۳ ) خطبه در پند و اندرز مردم
( خطبه ۱۱۴ ) خطبه در طلب باران
( خطبه ۱۱۵ ) خطبه در اندرز به یاران
( خطبه ۱۱۶ ) خطبه در نکوهش کسانی‌ که به مال و جان بُخل می‌ورزند
( خطبه ۱۱۷ ) خطبه درباره یاران شایسته خود
( خطبه ۱۱۸ ) خطبه زمانی‌که مردم را جمع نمود و آنان را به جهاد ترغیب فرمود
( خطبه ۱۱۹ ) خطبه در فضیلت خود و موعظه یاران
( خطبه ۱۲۰ ) خطبه بعد از لیله الهریر
( خطبه ۱۲۱ ) خطبه در خطاب به خوارج
( خطبه ۱۲۲ ) خطبه هنگام نبرد صفین به یارانش فرمود
( خطبه ۱۲۳ ) خطبه در فرار یاران
( خطبه ۱۲۴ ) خطبه در ترغیب یارانش به جهاد
( خطبه ۱۲۵ ) خطبه در رابطه با خوارج وقتی‌ که حکمیت را انکار کردند
( خطبه ۱۲۶ ) خطبه وقتی‌ به او گفتند که چرا در تقسیم بیتالمال میان همه مساوات می‌کند
( خطبه ۱۲۷ ) خطبه باز هم به خوارج
( خطبه ۱۲۸ ) خطبه از پیشامدها و فتنههای‌ بصره خبر می‌دهد
( خطبه ۱۲۹ ) خطبه درباره پیمانهها و ترازوها
( خطبه ۱۳۰ ) خطبه به ابوذر(رحمه الله) هنگامی‌که او را به ربذه تبعید کردند
( خطبه ۱۳۱ ) خطبه در فلسفه قبول حکومت و توصیف امام حق
( خطبه ۱۳۲ ) خطبه در پند و اندرز و اندیشیدن از مرگ
( خطبه ۱۳۳ ) خطبه در عظمت خداوند، قرآن، پیامبر و در رابطه با دنیا
( خطبه ۱۳۴ ) خطبه به عمر بن خطاب وقتی‌ برای‌ رفتن به جنگ با رومیان با حضرت مشورت کرد
( خطبه ۱۳۵ ) خطبه وقتی‌ بین آنحضرت و عثمان مشاجرهای‌ درگرفت
( خطبه ۱۳۶ ) خطبه درباره بیعت خود
( خطبه ۱۳۷ ) خطبه درباره طلحه و زبیر
( خطبه ۱۳۸ ) خطبه در آن به فتنهها (و حکومت امام عصر(علیه السلام)) اشاره می‌فرماید
( خطبه ۱۳۹ ) خطبه به هنگام شورا
( خطبه ۱۴۰ ) خطبه در نهی‌ از غیبت مردم
( خطبه ۱۴۱ ) خطبه درباره نهی‌ از غیبت
( خطبه ۱۴۲ ) خطبه درباره نیکی‌ به نااهل
( خطبه ۱۴۳ ) خطبه در طلب باران
( خطبه ۱۴۴ ) خطبه در بعثت پیامبر و فضل اهلبیت
( خطبه ۱۴۵ ) خطبه در فنای‌ دنیا و نکوهش بدعت
( خطبه ۱۴۶ ) خطبه بهعمربنخطاب وقتی‌که برای‌ رفتن به جنگ ایرانیان با حضرت مشورت کرد
( خطبه ۱۴۷ ) خطبه در فلسفه بعثت، حوادث آینده و پند و اندرز
( خطبه ۱۴۸ ) خطبه درباره اهل بصره
( خطبه ۱۴۹ ) خطبه پیش از درگذشت از دنیا
( خطبه ۱۵۰ ) خطبه در آن اشاره به فتنهها دارد
( خطبه ۱۵۱ ) خطبه در تحذیر از فتنهها
( خطبه ۱۵۲ ) خطبه در صفات خداوند و پیشوایان دین
( خطبه ۱۵۳ ) خطبه در فضائل اهل بیت
( خطبه ۱۵۴ ) خطبه در آن شگفتیهای‌ آفرینش شبپره را بیان می‌کند
( خطبه ۱۵۵ ) خطبه خطاب به اهل بصره در خبر از پیشامدهای‌ سخت
( خطبه ۱۵۶ ) خطبه در تشویق به پرهیزکاری‌
( خطبه ۱۵۷ ) خطبه درباره پیامبر و قرآن، و دولت بنی‌امیّه
( خطبه ۱۵۸ ) خطبه درباره خوشرفتاری‌ خود با مردم
( خطبه ۱۵۹ ) خطبه در توحید الهی‌ و شرح حال برخی‌ از پیامبران
( خطبه ۱۶۰ ) خطبه در وصف پیامبر و خاندان آن حضرت
( خطبه ۱۶۱ ) خطبه در پاسخ یکی‌ از یارانش که پرسید…
( خطبه ۱۶۲ ) خطبه در توحید الهی‌
( خطبه ۱۶۳ ) خطبه به هنگامی‌که نزد آنحضرت آمدند و از اعمال ناپسند عثمان شکایت کردند
( خطبه ۱۶۴ ) خطبه در شگفتی‌های‌ آفرینش طاووس
( خطبه ۱۶۵ ) خطبه در امر به الفت، و وصف بنی‌امیّه و یاران خویش
( خطبه ۱۶۶ ) خطبه در ابتدای‌ حکومتش
( خطبه ۱۶۷ ) خطبه پس از بیعت با حضرت
( خطبه ۱۶۸ ) خطبه به هنگام رفتن اصحاب جمل به شهر بصره
( خطبه ۱۶۹ ) خطبه چون به بصره نزدیک شد
( خطبه ۱۷۰ ) خطبه به وقت تصمیم رویارویی‌ با لشگر معاویه در صفّین
( خطبه ۱۷۱ ) خطبه در دفاع از حق خویش، و نکوهش اهل جمل
( خطبه ۱۷۲ ) خطبه در اینکه چه کسی‌ شایسته خلافت است، و سفارش به تقوا و گریز از دنیا
( خطبه ۱۷۳ ) خطبه درباره طلحه بن عبیداللّه
( خطبه ۱۷۴ ) خطبه در پند و اندرز، و بیان نزدیکی‌ خود به پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله)
( خطبه ۱۷۵ ) خطبه در پند و اندرز و فضل قرآن و نهی‌ از بدعت
( خطبه ۱۷۶ ) خطبه در باره حکمین
( خطبه ۱۷۷ ) خطبه در توحید و تقوای‌ الهی‌
( خطبه ۱۷۸ ) خطبه در پاسخ ذِغلِب یَمانی‌ در رؤیت خداوند
( خطبه ۱۷۹ ) خطبه در نکوهش اصحابش
( خطبه ۱۸۰ ) خطبه در حق کسانی‌ که قصد داشتند به خوارج ملحق شوند
( خطبه ۱۸۱ ) خطبه در توحید الهی‌ و یادی‌ از یاران شهید خود در صفّین
( خطبه ۱۸۲ ) خطبه در بیان قدرت خداوند و فضل قرآن و سفارش به تقوا
( خطبه ۱۸۳ ) خطبه به برج بن مُسهِر طائی‌ که از خوارج بود
( خطبه ۱۸۴ ) خطبه به همّام درباره پرهیزکاران
( خطبه ۱۸۵ ) خطبه درباره منافقین
( خطبه ۱۸۶ ) خطبه در ستایش خدا و پیامبر و پند و اندرز
( خطبه ۱۸۷ ) خطبه درباره بعثت پیامبر و گریز از دنیا
( خطبه ۱۸۸ ) خطبه درباره اختصاص خود به پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله)
( خطبه ۱۸۹ ) خطبه در سفارش به تقوا و وصف اسلام و پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله)
( خطبه ۱۹۰ ) خطبه در وصیّت به یارانش
( خطبه ۱۹۱ ) خطبه درباره معاویه
( خطبه ۱۹۲ ) خطبه در پایداری‌ در راه حق
( خطبه ۱۹۳ ) خطبه هنگام دفن سرور زنان جهان حضرت فاطمه(علیها السلام)
( خطبه ۱۹۴ ) خطبه در گریز از دنیا
( خطبه ۱۹۵ ) خطبه یاران خود را در بسیاری‌ از اوقات به آن پند می‌داد
( خطبه ۱۹۶ ) خطبه بعد از بیعت طلحه و زبیر به آنها فرمود
( خطبه ۱۹۷ ) خطبه شنید عدهای‌از یارانش بهوقت نبرد صفّین بهاهلشام دشناممی‌دهند
( خطبه ۱۹۸ ) خطبه در نبرد صفّین دربارهفرزند خود حسن(علیه السلام)
( خطبه ۱۹۹ ) خطبه زمانی‌که یارانش درباره حکمیت با او دچار اختلاف شدند
( خطبه ۲۰۰ ) خطبه زمانی‌ که در بصره به عیادت علاء بن زیاد حارثی‌ رفت
( خطبه ۲۰۱ ) خطبه وقتی‌ از او درباره احادیث دروغ و اخبار ضد و نقیض پرسیدند
( خطبه ۲۰۲ ) خطبه در قدرت خداوند و خلقت زمین
( خطبه ۲۰۳ ) خطبه در تحریک یاران خود به جهاد با شامیان
( خطبه ۲۰۴ ) خطبه در تمجید خداوند
( خطبه ۲۰۵ ) خطبه در وصف پیامبر و عالمان، و اندرز مردم
( خطبه ۲۰۶ ) خطبه از دعاهای‌ آنحضرت
( خطبه ۲۰۷ ) خطبه در صفّین بیان فرمود
( خطبه ۲۰۸ ) خطبه در شکایت از قریش
( خطبه ۲۰۹ ) خطبه در جمل وقتی‌ از کنار کشته طلحه و عبدالرّحمن بن عتّاب عبور کرد
( خطبه ۲۱۰ ) خطبه در وصف سالکان
( خطبه ۲۱۱ ) خطبه در ترغیب یارانش به جهاد
( خطبه ۲۱۲ ) خطبه بعد از تلاوت آیه «الهیکم التکاثر حتی‌ زرتم المقابر»
( خطبه ۲۱۳ ) خطبه به وقت تلاوت آیه «رجال لاتلهیهم تجاره و لا بیع عن ذکر الله»
( خطبه ۲۱۴ ) خطبه به هنگام تلاوت آیه «یا ایها الانسان ما غرّک بربک الکریم»
( خطبه ۲۱۵ ) خطبه در بیزاری‌ از ظلم
( خطبه ۲۱۶ ) خطبه در طلب فراوانی‌ روزی‌
( خطبه ۲۱۷ ) خطبه در گریز از دنیا
( خطبه ۲۱۸ ) خطبه در وصف عاشقان خدا
( خطبه ۲۱۹ ) خطبه درباره یکی‌ از حاکمان
( خطبه ۲۲۰ ) خطبه در توصیف بیعت مردم با آن جناب بر خلافت
( خطبه ۲۲۱ ) خطبه درباره تقوا و کوشش در عمل
( خطبه ۲۲۲ ) خطبه در ذی‌قار به وقت حرکت به بصره
( خطبه ۲۲۳ ) خطبه به عبدالله بن زمعه که از شیعیان بود
( خطبه ۲۲۴ ) خطبه در فضل اهلبیت و نکوهش زمانه خود
( خطبه ۲۲۵ ) خطبه در بیان علت اختلاف ظاهر و باطن مردم
( خطبه ۲۲۶ ) خطبه به وقت غسل و تجهیز رسول خدا(صلی‌ الله علیه وآله)
( خطبه ۲۲۷ ) خطبه در حمد و ستایش پیامبر و عجایب آفرینش
( خطبه ۲۲۸ ) خطبه در توحید حق
( خطبه ۲۲۹ ) خطبه در بیان پیشامدهای‌ ناگوار
( خطبه ۲۳۰ ) خطبه در سفارش به تقوا و یاد مرگ
( خطبه ۲۳۱ ) خطبه درباره ایمان و هجرت
( خطبه ۲۳۲ ) خطبه در ستایش الهی‌ و سفارش به تقوا
( خطبه ۲۳۳ ) باز هم در ستایش الهی‌ و سفارش به تقوا
( خطبه ۲۳۴ ) خطبه به نام قاصعه در مذمّت ابلیس ملعون
( خطبه ۲۳۵ ) خطبه به عبداللّه بن عباس در زمانی‌ که عثمان در محاصره بود
( خطبه ۲۳۶ ) خطبه در بیان وضع خود پس از هجرت پیامبر(صلی‌ الله علیه وآله) و ملحق شدن به آن حضرت
( خطبه ۲۳۷ ) خطبه در تشویق به عمل
( خطبه ۲۳۸ ) خطبه درباره حکمین و سرزنش اهل شام
( خطبه ۲۳۹ ) خطبه در رابطه با فضائل آل محمّد(علیهم السلام)
نامه ها
( نامه ۱ ) نامه نامه به مردم کوفه زمانی‌ که از مدینه به بصره می‌ رفت
( نامه ۲ ) نامه به مردم کوفه پس از فتح بصره
( نامه ۳ ) نامه به شریح قاضی‌
( نامه ۴ ) نامه به بعضی‌ از فرماندهان ارتش خود
( نامه ۵ ) نامه به اشعث بن قیس عامل آذربایجان
( نامه ۶ ) نامه به معاویه در لزوم بیعت با آن حضرت
( نامه ۷ ) نامه در پاسخ معاویه که ردّ بیعت آن حضرت روا نیست
( نامه ۸ ) نامه به جریر به عبداللّه بَجَلی‌، وقتی‌ او را نزد معاویه فرستاد
( نامه ۹ ) نامه به معاویه در فداکاری‌ مسلمانان
( نامه ۱۰ ) نامه به معاویه که آن حضرت را به جنگ فرا خوانده بود
( نامه ۱۱ ) نامه به هنگامی‌ که لشگری‌ را به سوی‌ دشمن فرستاد
( نامه ۱۲ ) نامه به معقل بن قیس ریاحی‌
( نامه ۱۳ ) نامه به دو نفر از امیرا ن لشگر
( نامه ۱۴ ) نامه به لشگر خود پیش از دیدار با دشمن در صفّین
( نامه ۱۵ ) نامه دعای‌ آن حضرت هنگام برخورد با دشمن در وقت جنگ
( نامه ۱۶ ) نامه به یارانش وقت جنگ
( نامه ۱۷ ) نامه در جواب به نامه معاویه
( نامه ۱۸ ) نامه به عبداللّه بن عباس فرماندارش در بصره
( نامه ۱۹ ) نامه به بعضی‌ از کارگزارانش
( نامه ۲۰ ) نامه به زیاد بن ابیه زمانی‌ که در حکومت بصره جانشین عبداللّه بن عباس بود
( نامه ۲۱ ) نامه باز به زیاد بن ابیه
( نامه ۲۲ ) نامه به عبداللّه بن عباس
( نامه ۲۳ ) نامه پس از آنکه ابن ملجم وی‌ را ضربت زد
( نامه ۲۴ ) نامه درباره مصرف اموالش پس از مرگ، که بعد از برگشت از صفّین نوشت
( نامه ۲۵ ) نامه به کسی‌ که مأمور جمع آوری‌ زکات از طرف حضرت می‌ شد
( نامه ۲۶ ) نامه به یکی‌ از کارگزارانش زمانی‌ که او را برای‌ جمع آوری‌ زکات فرستاد
( نامه ۲۷ ) نامه به محمّد به ابوبکر(رضی الله عنه) وقتی‌ او را به حکومت مصر گماشت
( نامه ۲۸ ) نامه در جواب معاویه، که از بهترین نامه هاست
( نامه ۲۹ ) نامه به اهل بصره
( نامه ۳۰ ) نامه به معاویه در ترس از عاقبت وخیم او
( نامه ۳۱ ) نامه به حضرت مجتبی‌(علیه السلام) (یا محمّد حنفیّه)
( نامه ۳۲ ) نامه به معاویه که یاران خود را گمراه کرده بود
( نامه ۳۳ ) نامه به قُثَم بن عباس فرماندارش در مکّه
( نامه ۳۴ ) نامه به محمد بن ابوبکر بعد از عزل او از حکومت مصر
( نامه ۳۵ ) نامه به عبداللّه بن عباس پس از شهادت محمّد بن ابوبکر در مصر
( نامه ۳۶ ) نامه به برادرش عقیل درباره لشگری‌ که به سوی‌ برخی‌ دشمنان فرستاده بود
( نامه ۳۷ ) نامه به معاویه در رابطه با قتل عثمان
( نامه ۳۸ ) نامه به اهل مصر، زمانی‌ که مالک اشتر را زمامدار آنان نمود
( نامه ۳۹ ) نامه به عمرو بن عاص
( نامه ۴۰ ) نامه به یکی‌ از کارگزارانش در نکوهش و تهدید او
( نامه ۴۱ ) نامه به یکی‌ از کارگزارانش که خیانت کرده بود
( نامه ۴۲ ) نامه به عمر بن ابی‌ سَلَمه مخزومی‌، کارگزار حضرت در بحرین
( نامه ۴۳ ) نامه به اهل مصر که با مالک اشتر فرستاد
( نامه ۴۴ ) نامه به زیاد بن ابیه درباره برادرخواندگی‌ او با معاویه
( نامه ۴۵ ) نامه به عثمان بن حُنَیف انصاری‌، کارگزارش در بصره
( نامه ۴۶ ) نامه به یکی‌ ازکارگزارانش در رفتار با مردم
( نامه ۴۷ ) نامه به حسن و حسین(علیهما السلام) وقتی‌ که ابن ملجم (لعنه اللّه علیه) به او ضربت زد
( نامه ۴۸ ) نامه به معاویه درباره حکمیت
( نامه ۴۹ ) نامه به معاویه در تحذیر از دنیا
( نامه ۵۰ ) نامه به امیران سپاه خود
( نامه ۵۱ ) نامه به مأموران مالیات
( نامه ۵۲ ) نامه به کارگزاران شهرها در رابطه با وضع نماز
( نامه ۵۳ ) نامه عهدنامه مکتوب برای‌ مالک اشتر نخعی‌
( نامه ۵۴ ) نامه توسط عمران بن حُصَین خُزاعی‌ به جانب طلحه و زبیر
( نامه ۵۵ ) نامه به معاویه در تهدید او
( نامه ۵۶ ) نامه به شریح بن هانی‌
( نامه ۵۷ ) نامه به اهل کوفه، زمانی‌ که از مدینه عازم بصره بود
( نامه ۵۸ ) نامه به اهالی‌ شهرها، که در آن جریان صفّین را گزارش نموده
( نامه ۵۹ ) نامه به اسوَد بن قُطبه فرمانده سپاه حُلوان
( نامه ۶۰ ) نامه به کارگزارانی‌ که سپاهیان از منطقه مأموریت آنان می‌ گذشتند
( نامه ۶۱ ) نامه به کمیل بن زیاد نخعی‌، به وقتی‌ که عامل او در هیت بود
( نامه ۶۲ ) نامه به اهل مصر که با مالک اشتر فرستاد
( نامه ۶۳ ) نامه به ابوموسی‌ اشعری‌ که کارگزارش در کوفه بود
( نامه ۶۴ ) نامه در جواب نامه معاویه
( نامه ۶۵ ) نامه باز هم به معاویه
( نامه ۶۶ ) نامه به عبداللّه بن عباس
( نامه ۶۷ ) نامه به قُثَم بن عباس که عامل حضرت در مکه بود
( نامه ۶۸ ) نامه به سلمان فارسی‌(رحمه الله) پیش از خلافت خود
( نامه ۶۹ ) نامه به حارث هَمْدانی‌ در پند و اندرز
( نامه ۷۰ ) نامه به سهل بن حُنَیف انصاری‌ که کارگزار حضرت در مدینه بود
( نامه ۷۱ ) نامه به منذر بن جارود عبدی‌ که او را در بعضی‌ نواحی‌ به کار گمارد
( نامه ۷۲ ) نامه به عبداللّه بن عباس(رحمه الله)
( نامه ۷۳ ) نامه به معاویه و تحقیر او
( نامه ۷۴ ) نامه عهدنامه ای‌ که میان قبیله ربیعه و اهل یمن نگاشت
( نامه ۷۵ ) نامه در آغاز بیعتِ مردم با آن حضرت به خلافت
( نامه ۷۶ ) نامه به عبداللّه بن عباس، وقتی‌ که او را در بصره به جای‌ خود قرار داد
( نامه ۷۷ ) نامه باز هم به عبداللّه بن عباس، زمانی‌ که او را برای‌ گفتگو با خوارج فرستاد
( نامه ۷۸ ) نامه در پاسخ نامه ای‌ که ابوموسی‌ اشعری‌ از محل تحکیم فرستاده بود
( نامه ۷۹ ) نامه به سرداران لشگر به وقتی‌ که به خلافت رسید
حکمت ها و سخنان کوتاه
حکمتها و سخنان کوتاه