روحانی شهید ايوب خطائي بناب
زندگینامه :
فرزندمجید درتاریخ پانزدهم خرداد هزاروسیصد سی نه درشهرستان بناب ازاستان آذربایجان شرقی در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود. سالهای ابتدایی و دوره دبیرستان را با موفقیت در زادگاهش گذراند.
تصمیم او برای فراگیری علوم اسلامی و پیوستن به مجامعه روحانیت، و علاقه طبیعی او برای شناسایی بیشتر اسلام و قرآن و معنویت، محرک او برای آمدن به حوزه، بود لذا او قدم به حوزه علمیه ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بناب نهاد تا در زمره سربازان آقا امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)قرار گیرد.
طلبه ای هوشیار، با استعداد و پارسا بود که همگام با درس، به یاری ضعفا و خانواده خود همتی تام داشت. از هیچ کمکی در حد توان کوتاهی نمی‌کرد. همراه با بروز عاطفه‌ی پویای او در مسیر دستگیری و یاری محرومان در حرکتهای اجتماعی هم شرکت داشت. هم پیمان با خدای خویش، قدم به صحنه مبارزه نهاد،
در عنفوان جوانی در تظاهرات و درگیریها، تن پاک و روح ملتهب را در دریایی از آتش خرد و عشق در نبردهای نابرابر خیابانی به ایثاری سلحشورانه نهادوبه عضویت رسمی سپاه درآمد.
با آغاز جنگ تحمیلی، دیگر توان ماندن و نگاه کردن نداشت دلش در حال و هوای سنگرها پر می‌زد و بی قرار بود. با آموختن فنون نظامی سه بار به سوی جبهه‌های حق علیه باطل شتافت. مدتها در جبهه‌ها مشغول نبرد با خصم بود. دلیرانه و متهورانه به صف متجاوزین جمله بود، شجاعت را با رفعت ایمان در هم آمیخت. صحنه رزم را مجلس بزم پنداشت و ساز رفتن را خواندن گرفت و روح ملتهب و عاشق را برای خدا خالص کرد. جنگید و جنگیدن و تنش آماج گلوله‌ها و بُرندگی ترکش ها شد. شیشه حیاتش شکست و قامت دلاویش خمید و در خون خویش جان داد
و سرانجام در تاریخ ۲۴/۱۲/۱۳۶۴درلشکر ۳۱عاشورا در جزیره مجنون براثر بمباران هوایی به باغهای شهادت پر کشیدومفقودالاثرشد. و بعد از ۱۴ سال انتظار در سال ۷۷ به آغوش خانواده بازگشت و کنار همرزمان شهیدش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیتنامه :
بسم الله الر حمن الرحیم
اشهد أن لا اله الا الله و اشهد أن محمداً رسول الله (صلی الله علیه و آله) و اشهد ان علیا ولی الله (صلوات الله علیه و علی آبائه).
با درود به پیشگاه حجت بر حقِ خداوندِ لا شریک له و یگانه منجی عالم بشریت، قطب عالم امکان، محور کون و مکان، حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) و با سلام بر علمای اعلام و شهدای گلگون کفن از صدر اسلام تا کنون که با قلم و خون عزیزشان از اسلام عزیز دفاع کرده‌اند و به این مبارزه عاشقانه تا انقلاب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) ادامه می‌دهند و خواهند داد. ان‌شاءالله
با سلام گرم به خانواده محترم به خصوص پدر بزرگوارم جناب آقای حاجی مجید خطایی. پدر جان! ضمن عرض سلام به حضورت، امیدوارم بنده را که در حقتان نتوانستم فرزند شایسته و خدمتگزار باشم، حلالم کنید. بنده هیچ چیز از این دنیای فانی انتظار ندارم، فقط حلالم کن و از خداوند مهربان مغفرت و رحمت بخواهم.
در حدود سه ماه روزه و مقداری نماز که به قضاء رفته است، اگر داداش بزرگوارم توانست انجام دهد در غیر این صورت با پول بدهید تا این عمل مذکور را انجام دهند.
داداش بزرگوارم کتابهایم را بررسی کرده و اگر کتاب مردم یعنی دوستان و یا کتاب حزب جمهوری اسلامی و غیره باشد، تحویل دهند.
پدر جان! تنها تقاضایی که کراراً در نامه‌ها برایتان می‌نوشتم این که اصلا ناراحت و غمناک مباش و فقط به خداوند لایزال پناه بر و صبر کن وبا استقامت و بردبار باش. این دنیا، دنیای امتحان است و باید از امتحان رو سفید در درگاه خداوند متعال باشیم.
پدر جان! اگر بنده شهید شدم، نمازم را حضرت آیه الله بنابی بخوانند. در غیر این صورت حضرت حجت الااسلام و المسلمین جناب آقای اعلایی بخوانند.
پدر جان! شما را فقط به خداوند مهربان می سپارم و ائمه اطهار (علیه السلام) را همیشه در دعاها و نمازها از یاد مبر و رحمت و مغفرت را از درگاه خداوند تواب و رحیم بخواه.
پیامم به تمامی برادرانم و اقوامی که این ندا و وصیت بنده را می شنوند، این است که از نماز دست بر ندارند چرا که امام صادق (علیه السلام) می فرماید:«من ترک الصلوه متعمداً فقد کفر» هر کسی نماز را ترک کند کافر است. پس ای برادران عزیزم و خواهران مهربانم و اقوام محترم و سایر مسلمین! به خداوند پناه ببرید و اصلا به هیچ وجه نماز را ترک نکنید. خون ما رنگین تر از خون علی اکبر (علیه السلام) و امام حسین و عزیزانشان نیست. پس چه بهتر خون گنهکار ما در راه خداوند یکتا ریخته شود. درود بر رهروان حق و طریقت؛ آنان که فقط خدا گفته و راه ائمه اطهار (علیهم السلام) را پیمودند.
دیگر وقت شریفتان را نمی گیرم. صبور و بردبار و در پناه خداوند مهربان باشید خداوند وجود شما را از شر بلا حفظ فرماید ان‌شاءالله.
خاطره از شهید به نقل از همرزمان شهید : «شجاعت»
دشمن حمله کرده بود و مي‌خواست پيشروي کند که ايوب با صداي بلند فرياد زد و رو به دوستان خود کرد و گفت: هنگامي که در راه خدا مي‌جنگيد هيچ‌وقت به دشمن پشت نکنيد.
خاطره از شهید به نقل از خانواده شهید : «نيايش تنهايي»
هنگامي که مي‌خواست نماز بخواند دوست داشت جايي که نماز مي‌خواند تنها باشد و در خلوت خود، محو مولاي خود قرار بگيرد و خضوع و خشوع خاصي به نماز با مولاي خود داشت.