آیت الله حاج شيخ عبدالمجيد باقري بنابی

آیت الله حاج شيخ عبدالمجيد باقري مشهور به بنابي در سال ۱۳۱۸ هـ ش در شهر بناب در خانواده علم و معنويت ديده به جهان گشود. پدرش آيت الله حاج شيخ يوسف و مادرش سيده علويه كبري نام داشت. ساده زيستي ، زهد ، مناعت نفس ، خدمت به مردم و دفاع از حريم امامت و ولايت از صفات بارز آيت الله حاج شيخ يوسف محسوب مي گرديد.

ايشان در سال ۱۳۳۲ هـ ش عازم مدرسه طالبيه تبريز گرديد اما پس از مدتي به بناب بازگشت و علاوه بر بهره مندي از محضر آيت الله آقاي حاج شيخ يوسف باقري بنابي ، مقداري از ادبيات عرب و شرح لمعه را نيز نزد حجت الاسلام و المسلمين مرحوم آقاي شيخ اسماعيل اعلائي فرا گرفت و مدتي هم از محضر برادرش، آیت الله حاج شيخ عبدالحميد باقري بنابي استفاده نمود.
آیت الله حاج شيخ عبدالمجيد باقري در سال۱۳۳۷ هـ ش به شهر مقدس قم مشرف گرديد و تا سال ۱۳۵۳هـ ش از خرمن دانش و معنويت علما وبزرگان ، خوشه ها چيد. ايشان ادامه شرح لمعه را از محضر آيت الله آقاي ميرزا احمد پاياني اردبيلي ، قوانين و رسائل را از محضر آيت الله آقاي شيخ مصطفي اعتمادي ، مكاسب را از محضر آيت الله آقاي سيد جواد خطيب و كفايه را هم از محضر آيت الله آقاي ميرزا ابوالفضل علمايي سرابي و آيت الله آقاي سيد محمد باقر سلطاني فرا گرفت. همچنين مقداري از رسائل و مكاسب و درايه را از محضر آيت الله آقاي سبحاني و فلسفه را هم از محضر آيت الله شهيد مرحوم آقاي مفتح فرا گرفت.
ايشان همچنين شب هاي جمعه از جلسات اخلاق آيت الله آقاي سيد حسين فاطمي و صبح هاي جمعه از جلسات اخلاق آيت الله آقاي شيخ عباس تهراني و نيز از جلسات اخلاق آيت الله آقاي مشكيني بهره برد.

آیت الله حاج شيخ عبدالمجيد باقري از سال ۱۳۴۲ در دروس خارج فقه و اصول حضرت آيت الله العظمي امام خميني ( رض) ، آيت الله العظمي آقاي سيد محمد رضا گلپايگاني( ره) ، آيت الله العظمي آقاي اراكي ( ره) ، آيت الله العظمي آقاي آملي ( ره) و نيز مرحوم آيت الله آقاي محقق داماد ( ره) ، حضور يافته و از اين بزرگان عالم علم و معرفت بهره مند شد.
استاد آقاي باقري بنابي در سال ۱۳۵۳هـ ش بخاطر امتثال امر پدر ، براي ترويج شريعت نبوي عازم تبريز گرديد و همراه برادرشان ـ آیت الله حاج شيخ عبدالحميد ـ در راستاي ايجاد تحول در حوزه علميه تبريز و بازگرداندن شوكت ، رونق و عظمت گذشته آن ، جهاد علمي بزرگي را آغاز نمود و چون اين مهم مقدور نگرديد، به رغم مشكلات سياسي ناشي از حاكميت رژيم پهلوي، اقدام به تاسيس مدارس جديدي نمودند. برنامه هاي نوين و متنوع اين مدارس نشان از روشن بيني موسسين و اداره كنندگان آنها داشت ؛ طلاب در اين مدارس علاوه بر دروس متداول حوزوي و تلاش براي ارتقاء اخلاقي و معنوي خود ، قرآن حفظ مي كردند ، از نهج البلاغه بهره مند مي گرديدند ، زبان انگليسي فرا مي گرفتند و هرچند مدت يكبار براي تقويت روح و روان خود و آمادگي بيشتر در عرصه جهاد علمي و معنوي ، به اردوهاي زيارتي وسياحتي مي رفتند.
نظم حاكم بر مدرسه ، وجود برنامه هاي متنوع و نوين و بخصوص وجود مديري دلسوز و عاشق طلبه ها ، روز به روز ميزان استقبال جوانان تشنه علم و معنويت را افزايش داد و زمينه را براي تاسيس مدرسه علميه حضرت وليعصر (عج) تبريز در سال ۱۳۵۸ هـ ش فراهم نمود. بعد از حدود دو سال از تاسيس اين مدرسه و پس از حدود ده سال فعاليت حوزوي، آقاي حاج شيخ عبدالمجيد باقري بنابي بنا به دلايلي مجبور به مهاجرت به تهران گرديد و مديريت سه مدرسه معروف به « مدارس علوم اسلامي حضرت وليعصر» تهران را به عهده گرفت. مقدمات اداره ي مدرسه چهارمي نيز در حال آماده شدن بود، كه روح بي قرار آيت الله آقاي حاج شيخ يوسف باقري بنابي در سال ۱۳۶۵ هـ ش به ديدار معبودش شتافت.
به دنبال رحلت اين عالم زاهد ، آقاي حاج شيخ عبدالمجيد به دعوت جمعي از علما و بزرگان شهر بناب براي پر كردن خلاء ناشي از ارتحال پدر بزرگوارشان ، به زادگاه خود مراجعت نموده و مديريت حوزه علميه اين شهر را به عهده گرفت. حضور ايشان در اين شهر باعث پيشرفت چشم گير حوزه علميه بناب گرديد و سيل مشتاقان علم ومعرفت را بسوي اين شهر روانه ساخت؛ بر اين اساس علاوه بر توسعه قابل توجه حوزه علميه برادران ، از سال ۱۳۷۶ زمينه براي تحصيل خواهران طلبه نيز فراهم گرديد.

مبارزه با رژيم منحوس پهلوي ، جديت در تاسيس حوزه هاي علميه برادران و خواهران در قبل و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ، حضور در جبهه هاي سياسي و فرهنگي و بخصوص جبهه هاي نبرد حق عليه باطل ( به مدت دوازده ماه) و تربيت طلابي كه از نظر درسي سختكوش ، از نظر اخلاقي صالح و از نظر فكري و سياسي ، سالم و در خط رهبري هستند، را مي توان از مهمترين ويژگي هاي زندگي حوزوي آیت الله حاج شيخ عبدالمجيد باقري بنابي شمرد.